A new trend in artwork creation in

A new trend in artwork creation in the last decade is to go larger than life. No longer are pieces that can be hung on a wall the popular choice for those with money to spend on high-end artwork. Now art patrons, including those with private collections, are looking for works that take up large spaces in huge warehouses. One of the most recent examples is Paul McCarthy’s rendition of a forest based on American mythology, which required an entire hall in New York’s Armory Building for display. Seventeen semi-trucks were used to transport the design to its display locale and it took a week to set up. The display included gigantic trees and houses and graphic videos throughout. This was not just a piece of art; it was an interactive show that welcomed the viewer into its world.

Not all of these grand new works are made so that the public can walk through them, but one thing they have in common is their ability to shock the senses with their size. The trend toward huge art can be seen in artists’ works from around the world. Massive paintings that cover one side of a four-story building in Sydney, a multi-colored chair as big as a house placed in the center of a park in Sweden and an enormous rubber lotus flower placed in the courtyard of a government building in Cairo are just a few examples of this new trend. Because of the popularity of such public displays, cities are now building enormous buildings that can be used specifically for this kind of artwork.
Computer science professor Mark Brown appreciates the power of nonverbal communication. Calling himself a human-computer interaction specialist, Brown focuses his work on replicating characteristics of human behavior in robots or animatronic characters. Brown is leading a team that is developing and creating various computer algorithms based on how people communicate without words. These algorithms are then used to program devices, like robots, to look and act more human-like, helping to bridge the gap between man and machine.

A critical part of the human-robot gap centers on communication. When we talk with someone, words are not the only influence on a listener’s understanding. Other subtle factors – such as tone of voice, body language and eye contact – also have powerful communicative potential. Some robotics researchers have focused on gesture, tone of voice and facial expressions. Recently, for example, a group of researchers in Singapore released a computer program whose algorithm recognizes human gestures quickly and accurately. They tested the software by integrating it with ShapeTape, a special jacket that uses fiber optics and sensors to monitor the bending and twisting of hands and arms. In tests, five different users wore the ShapeTape jacket and used it to control a virtual robot through simple arm motions that represented commands such as forward, backward, faster or slower. The researchers found that 99.15% of gestures were correctly translated by their system. A particularly important achievement of this software is how easy it is to add new commands, by demonstrating a new control gesture just a few times. The next step in improving the gesture recognition system is to allow humans to control robots without the need to wear any special devices.

Brown has focused his most recent research on human gaze, the facet of nonverbal communication he finds most intriguing. “It turns out that gaze tells us all sorts of things about attention, about mental states, about roles in conversations,” he says. For example, if a person focuses his or her gaze on a specific individual while talking to a group of people, it communicates that what is being said is especially relevant to that individual.

Research also shows that when a person finishes saying something in a conversation and directs his or her gaze to one particular person, that person is likely to take the next turn speaking in the discussion. These nonverbal cues tell people where our attention is focused and what we mean when we direct a question or comment in a conversation. When people really mean what they are saying, they might open up their eyes and look at the person they are talking to and really try to communicate their message or thought through facial and other cues.

To convert these subtle cues of human communication into data and language that can be used by a robot, Brown’s team takes the same approach as the Singapore team. They break down each human cue or gesture into minute segments or sub-mechanisms – such as the direction of the eyes versus the direction of the head or how the body is oriented – which can be modeled. Then certain temporal dimensions are added to the model, such as the length of time a target is looked at. When building robots for roles in teaching, for example, Brown incorporates these nonverbal behaviors in the control software. The research team has found robot-assisted learning improves when a robot teacher uses these visual cues.

Brown

Resultados (polaco) 2:

Nowy trend w tworzeniu grafiki w ostatniej dekadzie jest iść większa niż życie. Nie są już kawałki, które można powiesić na ścianie popularnym wyborem dla osób z pieniędzy na high-end grafika. Teraz jesteś patronów, w tym tych z kolekcji prywatnych, szukasz dzieł, które zajmują duże przestrzenie w dużych magazynach. Jednym z ostatnich przykładów jest odwzorowanie Paula McCarthy'ego lasu opartej na amerykańskiej mitologii, która wymagała całą halę w nowojorskiej Armory Building na wyświetlaczu. Siedemnaście naczepy ciężarówki używane do transportu projekt do jego lokalizacji wyświetlacza i zajęło tydzień do skonfigurowania. Wyświetlacz włączone gigantycznych drzew i domów i filmy graficzne całym. To nie była tylko dziełem sztuki; było interaktywne pokazują, że z zadowoleniem widza do jego świata. Nie wszystkie z tych wielkich nowych utworów są wykonane tak, że społeczeństwo może chodzić po nich, ale jedno ich łączy jest ich zdolność do wstrząsu zmysły ich wielkości. Tendencja do wielkiej sztuki można oglądać w dziełach artystów z całego świata. Ogromne obrazy, które obejmują jedną stronę budynku czteropiętrowego w Sydney, wielobarwne krzesło wielki jak dom umieszczony w środku parku w Szwecji i ogromny kwiat gumy lotosu umieszczonego na dziedzińcu budynku rządowym w Kairze to tylko kilka przykładów tego nowego trendu. Ze względu na popularność takich wyświetlaczy publicznych, miasta budują obecnie ogromne budynki, które mogą być używane specjalnie dla tego rodzaju dzieła sztuki. Informatyka profesor Mark Brown docenia siłę komunikacji niewerbalnej. Nazywając siebie specjalistę interakcji człowiek-komputer, Brown koncentruje swoje prace na temat replikowania cech ludzkich zachowań w robotach lub znaków animatroniczne. Brown jest liderem zespołu, który jest rozwijanie i tworzenie różnych algorytmów komputerowych opartych na jaki ludzie komunikują się bez słów. Algorytmy te są następnie wykorzystywane do programowania urządzeń, jak roboty, aby wyglądać i działać bardziej podobne do człowieka, przyczyniając się do wypełnienia luki między człowiekiem a maszyną. Krytyczną częścią szczeliny człowieka robota koncentruje się na komunikacji. Kiedy mówimy o kimś, słowa nie są jedynie wpływ na zrozumienie słuchacza. Inne subtelne czynniki - takie jak ton głosu, język ciała i kontakt wzrokowy - również potężny potencjał komunikacyjny. Niektóre robotyka naukowcy skupili się na gest, ton głosu i mimiki. Ostatnio, na przykład, grupa naukowców w Singapurze wydała programu komputerowego, którego algorytm szybko i precyzyjnie rozpoznaje ludzkie gesty. Były testowane oprogramowanie, integrując je z ShapeTape, specjalnym płaszczem, który wykorzystuje światłowody i czujniki do monitorowania zginanie i skręcanie dłoni i ramion. W testach, pięć różnych użytkowników nosił kurtkę ShapeTape i wykorzystał je kontrolować wirtualnego robota za pomocą prostych ruchów ramion, które reprezentowane takie polecenia jak przód, tył, szybciej lub wolniej. Naukowcy odkryli, że 99,15% gestów zostały prawidłowo przetłumaczone przez ich system. Szczególnie ważnym osiągnięciem tego oprogramowania jest to, jak łatwo jest dodać nowe polecenia, demonstrując nowy gest kontrolę zaledwie kilka razy. Następnym krokiem w poprawie systemu rozpoznawania gestu jest umożliwienie ludziom do sterowania robotów bez konieczności noszenia specjalnych urządzeń. Brown skupił najnowszych badań na ludzkim wzrokiem, The aspekt komunikacji niewerbalnej dowiaduje najbardziej intrygujące. "Okazuje się, że spojrzenie mówi nam wszelkiego rodzaju rzeczy uwagi, o stanach mentalnych, o roli w rozmowach", mówi. Na przykład, jeśli ktoś skupia swój wzrok na konkretnej osoby podczas rozmowy z grupą ludzi, komunikuje, że to co zostało powiedziane jest szczególnie istotne dla tej osoby. Badania pokazują także, że gdy dana osoba kończy mówiąc coś w rozmowie i kieruje swój wzrok na jednej konkretnej osoby, osoba ta może przyjąć następną turę mówienia w dyskusji. Te sygnały niewerbalne powiedzieć ludziom, gdzie nasza uwaga skupiona jest i co mamy na myśli, kiedy kierujemy pytanie lub komentarz w rozmowie. Gdy ludzie naprawdę myśli to, co mówią, mogą otworzyć oczy i spojrzeć na osoby, z którą rozmawiasz, a naprawdę starają się przekazać swoją wiadomość lub przemyślane twarzy i inne sygnały. Aby przekształcić te subtelne sygnały komunikacji człowieka na dane oraz język, który może być stosowany przez robota, zespół Browna zajmuje takie samo podejście jak zespole Singapurze. Oni rozbić każdy kij ludzkiego lub gest pod minutowych odcinków lub podsektorów mechanizmów - takich jak kierunku oczu w stosunku do kierunku głowicy lub w jaki sposób organizm jest zorientowany - które można modelować. Wtedy pewne wymiary czasowe są dodawane do modelu, takich jak długość czasu celem jest przyglądać. Przy budowie robotów ról w nauce, na przykład Brown przedstawia te niewerbalne zachowania w oprogramowaniu sterowania. Zespół badawczy stwierdził uczenia robota wspomaganego poprawia gdy nauczyciel robota używa tych wizualnych wskazówek. Brown